هاشمی و یک فرصت تاریخی

صحبت های رهبر در خطبه های نماز عید فطر بیش ازهرچیز تلاش برای یارگیری و بازگرداندن محافظه کاران رنجیده از حکومت ونه نظام، به درون خیمه گاه خودی بود.این البته ،مدعای این واقعیت نیز هست که سلطان صاحب قران همچنان از درک حقیقت آنچه که می رودمحرومندو دریافت معجوجی از اغتشاشات اخیر نموده اند.درحقیقت ایشان - در پی هوچیگری های صداو سیمایی و شانتاژهای کیهانی همه مردان سلطان - متوهمانه بدنبال خواباندن این غائله با دلجویی از عناصر خیالی پشت پرده اتفاقات اخیر نظیر هاشمی رفسنجانی می باشد.
تاریخ روایت تکرار پذیری است و بازبینی روزهای پایانی همه سلاطین یادآور تکرار این خطای ناشی از عدم درک خواست ملت بوده است ،چه آنکه سلطان قبلی نیز بجای دلجویی از مردم و ملت پناه به سوراخ دعای جپهه ملی برد که صد البته راه بجایی نبرد و شاه را ختم به خیرننمود.تا اینجای کار روایت تکراری تاریخ بود اما ، آنچه که باقی مانده فرصت برگشت ناپذیری است که تند باد حوادث در اختیار هاشمی قرارداه تا تصمیم بگیرد که به آغوش ملت باز گشته و یا درمقابل آنان بایستد.به نظر من این خود یک خطای استراتژیک دیگر رهبری بودکه ناخواسته هاشمی را در یک چنین موقعیت آچمزی قرارداد تا تکلیفش را برای همیشه روشن سازد! و بخودی خود فرصت هرگونه ایفای نقش کدخدا منشی و پادرمیانی وی را سوزا ند.
هاشمی، البته آنقدر بی تجربه نیست که نداند چرا اکنون قصد دلجویی از او را نموده اند و چه آسان دستور باز خواست وی و خانواده اش مجددا در اولین فرصت در روی میزکار قرار خواهد گرفت.